കളഞ്ഞു പോയ കവിത

രാത്രിയില്ലെപ്പോഴോ
പതിവില്ലാത്ത ചില ശീലങ്ങൾ
പോലെ
ഉറക്കം കെടുത്തി
പുതിയൊരു കവിത

അനിഷ്ടം തോന്നിയിട്ടും
കാണിക്കാതെ
അടുക്കി പെറുക്കി വെക്കാൻ
തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും
പാതി മയക്കത്തിൽ നിന്നുണർന്ന
നിന്റെ ശ്വാസ വേഗങ്ങളിൽ
നിശ്ചലമാകുന്നു

ഒഴുകുന്നിടം
മുഴുവൻ തളിർത്തു പന്തലിച്ച്
സ്പര്ശിക്കുന്നിടമെല്ലാം
നിറയെ പൂക്കൾ വിരിയിച്ച്
ഒരു പൂവിൽനിന്നും
മറ്റേ പൂവിലേക്ക്
നീ പരാഗണം തുടങ്ങിയിരിക്കും

ഒടുവില നിന്നിൽ നിന്നും
എന്നിലേക്ക്‌
തിരിചെത്തുമ്പോഴയിരിക്കും
കവിത കളഞ്ഞു പോയെന്ന
കാര്യം അറിയുന്നത്

THE NEST

See the stretchinin tree

Through the bed room

window

Outside, in the premises

Used to see 

A handsome male

Black and with

Also a female 

Always sharing his body heat

 It was yesterday 

They nested there

So quick 

With leaves fibers and twigs

They are a challenge 

To we who complain

‘no space, suffocating’

 They make us ‘insignificant’

 A small nest

 Cannot move without rubbing

 Can be comfortable

 only brushing beaks